Oh nee, een tekenbeet!

Net toen ik dacht dat we eindelijk een beetje geland waren, voelde ik me niet lekker. “Het zal wel een griepje zijn”. Het is nou eenmaal algemeen bekend dat het moment dat alles eruit komt, je een heel lage weerstand hebt.

Ziek zijn in de caravan was uiteraard ook weer een nieuwe ervaring. Hoe gek het ook klinkt, maar ook hierin heb je thuis zo je eigen routines ontwikkeld. Nu is de caravan ook wel ‘mijn eigen huis’, maar toch voelde het nieuw en onwennig. Je niet even goed kunnen terugtrekken in je eigen slaapkamer, een douche binnen handbereik in plaats van dat je over de camping moet strompelen en gewoon even simpel op de bank ploffen met een dekentje en een theetje… Alles is onwennig.

Ik weet niet meer hoe, maar op een gegeven moment viel mijn oog op mijn navel. Ik schrok me helemaal kapot want om mijn navel zat ‘opeens’ een hele grote rode vlek!

De symptomen

Ik begon me steeds beroerder te voelen en heel eerlijk gezegd begonnen mijn symptomen steeds meer te lijken op het Denquevirus wat ik een jaar of 8 geleden heb opgelopen in Lombok. Ik had zere knokkels, echt stevige hoofdpijn, koortsaanvallen, zweetaanvallen, was super misselijk en ik was zo slap als een vaatdoek.

Ik weet niet meer hoe, maar op een gegeven moment viel mijn oog op mijn navel. Ik schrok me helemaal kapot want om mijn navel zat ‘opeens’ een hele grote rode vlek! Oh nee, dit is toch iets meer dan een griepje dachten we gelijk. Het was zaterdag toen ik dit ontdekte, dus Mark belde met de HAP omdat ik nog steeds last had van bovenstaande symptomen. Na een hele vragenlijst te beantwoorden, vond de ‘arts’ aan de telefoon het niet nodig om het even goed te checken en kreeg ik als recept ‘goed uitzieken’. Hij zei hij nog wel: “Al was een griep in deze mate wel een beetje vreemd voor deze tijd van het jaar”. Nou ja, daar moet je dan maar mee doen.

Bezoek aan de huisarts

Maandagochtend werd ik wakker en eigenlijk vertrouwde ik het voor geen meter. Dus toch een huisarts in de buurt gebeld en na het doen van mijn verhaal mocht ik direct langskomen. Hehe, hier werd ik voor mijn gevoel wel serieus genomen.

De plek om mijn navel vertrouwde de huisarts ook niet en ze dacht direct aan een tekenbeet. Om zoveel mogelijk te voorkomen dat ik aan de beet de ziekte van Lyme over zou houden, schreef ze antibiotica voor. Tien dagen moest ik deze pilletjes bij het ontbijt en avondeten slikken. Ik heb nog nooit antibiotica gehad, maar ook hier reageerde ik niet mild op! Wat voelde ik me ellendig zeg. Op een gegeven moment kon ik de symptomen gelukkig wel onderdrukken met een spiegel van paracetamolletjes.

Om het zekere voor het onzekere te nemen, neem ik nu een kuur van Kaardebol-tinctuur. Dit is geheel natuurlijk, iets waar ik me steeds meer in aan het verdiepen ben.

Antibiotica

Omdat ik helemaal niet meer zo van de medicijnen ben, was ik ontzettend blij toen deze kuur erop zat. Voor mij voelde het toch als rommel in mijn lichaam. Zo’n drie weken na de antibioticakuur, had ik nog steeds last van een zere knokkel en kon ik op sommige momenten best moe zijn. Het voelde ‘anders’ dan een gewone vermoeidheid. Om het zekere voor het onzekere te nemen, neem ik nu een kuur van Kaardebol-tinctuur. Dit is geheel natuurlijk, iets waar ik me steeds meer in aan het verdiepen ben. Uiteindelijk zijn de werkzame stoffen in medicijnen vaak ook in de natuur te vinden. Hierbij wil ik wel direct aangeven dat ik vooral vind dat iedereen moet nemen waar hij/zij zich het prettigste bij voelt. Zijn het medicijnen; prima! Is het een natuurlijke kuur; ook prima! Geen oordeel vanuit mijn kant.

Op een gegeven moment zag ik echt overal teken lopen! Oh help, dit ga ik op deze manier nooit volhouden in het bos. Dit is mijn nieuwe leven, hoe ga ik dat in vredesnaam doen. Leven in angst is geen optie, dus hier moest een andere oplossing voor komen. Na wat onderzoek kwamen we erachter dat deze beestjes liever op afstand blijven nadat je je hebt ondergedompeld in Tea Tree. We hadden gelezen dat boswachters hiermee douchen, nou die zullen wel weten wat ze doen! Douchegel, shampoo, conditioner en bodylotion op basis van Tea Tree zijn nu mijn nieuwe beste vrienden. En sindsdien.. heb ik geen teek meer in mijn buurt gezien.

Dus mocht je nou denken… Goh, die Jess stinkt ook een uur in de wind! Please, blame it aan het tekenbeestje 😉.

---

Sinds een jaar ben ik heel bewust artikelen gaan gebruiken die zoveel mogelijk meukvrij zijn. Het is oprecht een hele zoektocht, waar ik graag een andere keer meer over deel. Wist je bijvoorbeeld dat je per jaar ongeveer 2,5 kilo aan giftige stoffen op je lichaam smeert in de vorm van douchegelletjes, make-up en andere schoonheidsartikelen? Dit heeft ook echt een giga invloed op je hoormoonhuishouding!

Benieuwd naar de Tea Tree-artikelen die ik nu gebruik tegen teken?

Shampoo Dr. Organic Tea Tree Shampoo - 265ml

Conditioner Dr. Organic Tea Tree Conditioner - 265ml

Douchegel Dr. Bronner's Tea Tree Vloeibare Zeep - 240ml

Bodylotion Dr. Organic Tea Tree Skin Lotion - 200ml