Wij drukken op de pauzeknop
- Jessie
- 27 mei 2024
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 7 jan
Daar zaten we dan, in Portugal, nietsvermoedend namen we de telefoon op en al snel hoorden we dat het foute boel was met Mark zijn vader. We keken elkaar aan en zonder een woord te zeggen wisten we genoeg: we gaan terug naar Nederland.

We stonden op het verste puntje van onze zoektocht en hadden dan ook een flinke rit voor de boeg. Uiteindelijk hebben we 2400 km weggereden in 3 dagen tijd waarbij we continu contact hadden met het thuisfront. Als mijn schoonvader verder achteruit zou gaan, was vliegen ook altijd nog een optie. Daarom hadden we onze route zo ingesteld dat elke stop vlakbij een vliegveld was. Met een caravan ga je nou eenmaal niet zo heel snel! Er hing natuurlijk al vanaf ons vertrek in augustus 2023 een wolk boven ons hoofd dat dit stond te gebeuren, maar nu het eenmaal zover was, kwam het toch weer behoorlijk Onverwachts. Onwerkelijk. Oneerlijk.
Het was en is een intense tijd. We hadden gelukkig nog een aantal weken sinds onze terugkomst heel bewust allemaal laatste keren kunnen doormaken: we hebben mooie en bijzondere gesprekken gehad, fotoās gemaakt en stevige knuffels kunnen geven. Heel dierbaar. Inmiddels zijn mijn schoonouders, na een half jaar apart, weer samen. Voor ons is de tijd aangebroken om alle spulletjes, het huis en het leven dat ze in 50 jaar samen hebben opgebouwd op te ruimen. Verdrietig. Emotioneel. Met een lach en een traan.
Sinds het overlijden van mijn schoonmoeder voelen we haar aanwezigheid, zie artikel āEen aantal weken radiostilteā, en nu voelen we een bepaalde enegie die twee keer zo sterk is. Naast het verdriet geeft dit een enorm warm gevoel wat ik maar moeilijk kan omschrijven. Het afgelopen half jaar heeft ervoor gezorgd dat wij anders naar de dood kijken: de fysieke knuffel is er niet meer, maar we ervaren wederom dat de aanwezigheid niet verdwijnt.
Bijna 17 jaar heb ik deel uit mogen maken van deze familie. Ik kwam daar als ājong dingā binnen en heb daardoor lief en leed met ze gedeeld. Ik ben altijd met een warm en ouderlijk hart ontvangen en heb het gewoon ontzettend met ze getroffen!
Voor nu zijn we ontzettend blij dat we ons huisje bij ons hebben. We weten nog niet hoe de komende tijd gaat lopen en we bekijken het van moment tot moment. Wat we wel weten is dat we ze later dit jaar meenemen opzoek naar onze droomplek!




