Feliz año nuevo: proost op een stralend 2025!

Joehoee, daar zijn we weer! We zijn inmiddels al even ‘on the road again’! We hadden eerst flink de tijd nodig om alles wat er het afgelopen jaar is gebeurd een plekje te geven en een soort opnieuw te landen in Spanje. Regelmatig heb ik wel geschreven, maar het was zo’n chaos in mijn hoofd en er vond tegelijkertijd zo’n transformatie plaats, dat ik gewoonweg de energie niet had om aan mijn website te werken en de draad weer op te pakken.

Maar nu.. weer opgekrabbeld en sterker dan ooit! En, in een nieuw jasje: zowel mijn website als onze manier van reizen zien er beide anders uit. Ook qua gezondheid hebben we momenteel behoorlijk het roer omgegooid. Over dit alles snel in de volgende artikelen meer, poco a poco! Al geloof ik inmiddels niet meer in het maken van goede voornemens en start ik graag met iets nieuws wanneer ik daar echt behoefte aan heb, toch voelt het heerlijk en als een soort nieuw begin om mijn blog en Insta weer langzaam op te starten zo in het nieuwe jaar!

Zal ik stoppen met bloggen?

Ik miste de laatste maanden even helemaal het gevoel om mijn ervaringen van onze reis, zowel fysiek als spiritueel gezien, nog te delen. De creatieve bubbel was compleet lekgeprikt door alles wat er gaande was. Daarnaast maakt Mark al mooie vlogs over onze reis, is dat niet meer dan voldoende? Zeker het afgelopen jaar in Nederland heb ik gemerkt hoe anders we inmiddels in het leven staan, hoe we dingen aanpakken en hoe erg we hierin zijn veranderd. Ik heb altijd pen en papier of m’n Ipad bij de hand om m’n gedachten, ervaringen en gevoelens op te schrijven en vind dit dan ook heerlijk om te doen. Voor mij een vorm van verwerken: of het nou om pittige situaties of juist hele leuke momenten gaat. Nu we inmiddels een aantal weken in Spanje zijn, en we dus lekker in onze bubbel zitten, komt het gevoel wat ik zo miste gelukkig beetje bij beetje weer terug!

Van verdriet naar onze nieuwe avontuur

Onze hele wereld stond het afgelopen anderhalf jaar volledig op z’n kop. Alle zekerheden hadden we natuurlijk al doorgeknipt, zoals een vaste thuisbasis, een standaard daginvulling met onder andere werk en onze routines en daarnaast zijn de meeste van onze sociale contacten compleet veranderd. Dit voelde soms als een vorm van dubbele rouw. Natuurlijk de rouw om mijn schoonouders, maar ook op een vreemde manier naar ons oude leventje. Juist bij het dealen van zo’n groot verlies, snak je ontzettend naar comfortzone en al je vertrouwde ritueeltjes.

Na het overlijden van Mark z’n vader moesten er zoveel dingen worden geregeld. We hebben dan ook voor een groot deel van de tijd in een roes geleefd, standje overleven. Er was geen ruimte om het gevoel echt toe te laten. Met de oplevering van het ouderlijk huis van Mark sloten we een pittige periode af. Het voelde allemaal heel definitief. Zeker ook omdat het huis is verkocht aan een leuk jong stel dat hun plek weer opnieuw gaat opbouwen. En dit laatste was nogal letterlijk, want het huis is inmiddels platgegooid en dit was best even slikken... Voor Mark natuurlijk nog intenser omdat het om zijn ouders, ouderlijk huis en daarbij zijn vroegste herinneringen gaat. Regelmatig komen deze dan ook weer terug als een soort weggeschoten boomerang; zoals het maken van een boomhut in de tuin met z’n vader en het gezamelijk voetballen op het veld naast het huis met hun gezinnetje.

Waar voor ons soms de tijd even helemaal stil stond, ging die voor anderen natuurlijk gewoon door. Meer dan logisch! “Hebben jullie dan nog geen huis gekocht?”, kregen we vaak als vraag. “Helaas niet”, was dan het antwoord en ergens heb ik me erop ingesteld dat dit ook nog wel even kan duren aangezien we nu pas echt de rust hebben gevonden om ons te herpakken na die flinke rollercoaster. Voor ons waren de periodes die we in Spanje waren het afgelopen jaar meer een tijd van bijkomen en opladen voordat we om de paar weken teruggingen naar Nederland. Hierdoor stond ons hoofd niet echt naar het kopen van een huis en daarmee juist nog weer een flinke stap extra buiten onze comfortzone te stappen. We hebben in de periodes dat we in Spanje waren wel verschillende omgevingen kunnen verkennen, wat huizen bezichtigd en sommige daarvan op ons wensenlijstje kunnen zetten, maar daarnaast kriebelt het ook ontzettend om lekker te reizen. Dus… we zien de komende tijd wel wat het universum voor ons in petto heeft!

Nieuwe start

Gek genoeg heeft de situatie ons meer doen beseffen hoe graag we een eigen plek onder de zon willen en daarnaast samen willen genieten van mooie reizen: de wereld ontdekken! Het was alles behalve makkelijk maar we zijn uiteindelijk heel blij met de stappen die we hebben gezet. Je leeft dit leven maar 1 keer, dus een beetje ‘fuck-it mentaliteit’ kan geen kwaad. Alles komt uiteindelijk linksom of rechtsom wel weer op z’n pootjes terecht. We zijn het afgelopen jaar als mens enorm gegroeid en de grootste winst: we zijn zelfs na ruim 17 jaar samen door alles wat er is gebeurd meer naar elkaar toegegroeid en gaan ons avontuur 2.0 met open armen tegemoet!

Lieve lezer, wij wensen je een ontzettend mooi, gezond en stralend 2025!