Blog 25 - De start van een nieuwe roadtrip

Het is zover, onze trip richting Ayamonte (Huelva) gaat beginnen! We zijn toch weer een beetje gespannen, want dit zou zomaar onze nieuwe ‘in de buurt’ woonplaats kunnen zijn. Nadat we de caravan weer helemaal netjes hebben achtergelaten, vanaf dit moment komen we maar liefst vier weken niet meer in ons huisje, zijn we klaar om 5 en een half uur te rijden. Maar eerst… nog even een lekker chocoladecroissantje en een koffietje in het campingwinkeltje halen voor onze reis begint.

Druk, drukker, drukst

De afgelopen week was het echt megadruk op de camping door verschillende nationale feestdagen hier in Spanje. Wat ik soms in een stad kan hebben, ervaarde ik hier ook. Op een gegeven moment kan ik die prikkels gewoon niet meer aan als het geen moment stil is om me heen. Op dit soort feestdagen en in de weekenden komen er meerdere gezinnen bij elkaar op de camping staan en komt er een grote, gezamenlijke tafel waar onder andere zo’n traditionele Spaanse varkenspoot wordt geplaatst. Het is dan tot diep in de nacht een en al gezelligheid met veel gelach en druk gepraat. Ook al is de rust ver te bekennen, tegelijkertijd kan ik dit deel van de Spaanse cultuur ontzettend waarderen. ‘Gewoon’ samen op de camping. Lekker kneuterig maar zó in het moment met elkaar.

Maar goed, richting Ayamonte! We navigeerden eerst naar een Lidl op ongeveer anderhalf uur afstand. Want ja, tijdens zo’n rit moet er goed gegeten worden 😉. Ik vind het in de decembermaand heel gezellig in Spanje. Elk dorpje, hoe klein ook, is versierd met kerstverlichting en er zijn echt OVERAL kerststerren geplant. Ik moest er stiekem ook wel een beetje om lachen op onze camping. Het is een behoorlijk grote camping en zo hier en daar was er een enkele kerstster gepoot. Het zag er gewoon heel schattig uit, al zou het me niets verbazen als het zomaar gaat om 250 kerststerren verspreid over het terrein!

Shop till we drop

We hadden lekker broodjes en een sapje gescoord en we hadden de navigatie ingesteld op een leuk winkelcentrum op de route naar Ayamonte. Eenmaal aangekomen in het winkelcentrum, merkten we dat we toch wel moe waren en totaal geen zin hadden om te winkelen na een rit van ruim 4 uur. Daarnaast hadden we nog een rit van anderhalf uur in het vooruitzicht. Neee, het voelde direct als een slechte keus om te winkelen! Plannen zijn er gelukkig om te worden gewijzigd, dus in plaats van winkels kozen we voor koffie. Er zat een Ikea in het winkelcentrum, dus we gingen daar lekker even een bakkie drinken. Ik weet eigenlijk niet of dit bij elke Ikea zo is, maar voor 1 euro heb je een koffietje die je eindeloos mag navullen. Mark heeft volgens mij wel 4 keer aan het apparaat gestaan, dus vol adrenaline vervolgden wij onze rit naar Ayamonte.

Het laatste uur van de route ontstond er weer een klein kriebeltje. De omgeving was echt prachtig! Zo anders dan bij Ronda. Hier is het meer glooiend, is er veel gras en staan er veel bomen. Oké, check! De omgeving van ons toekomstige huis voelt goed. Mark had weer een leuk hotelletje uitgezocht middenin de stad Ayamonte. Bij onze vorige roadtrip in Granada hadden we vanwege de smalle straatjes de auto nog buiten het centrum geparkeerd. Eenmaal opweg naar het hotel in Ayamonte wensten we dat we dat hier ook hadden gedaan. Deze straatjes waren zo smal en soms reden we nog net niet onze bumper aan gort.

But, we made it! We kregen wederom weer een heerlijke kamer. Het was weer zooo fijn om op een bank te kunnen ploffen, te douchen zonder slippers en voor de dames onder ons: niet meer te hurken of op je handen te zitten tijdens het plassen. Tijdens deze behoorlijke reisdag was ik zo moe geworden dat ik me had voorgenomen eerst even een powernap te doen. Maar eenmaal aangekomen in dit dorpje, gaf de plek me energie! Ik vond de omgeving mooi en de eerste indruk van het dorpje was ontzettend goed dus voor mij geen siësta, maar tijd om verder op onderzoek uit te gaan! Markie had hetzelfde, dus na het droppen van onze spulletjes zijn we het stadje ingegaan. We wilden de auto niet in dit smalle straatje laten staan, dus reden we nog een keer krioelend door de straatjes naar een openbare parkeerplaats in de haven. We liepen wat over de kade, zagen al leuke koffie- en eettentjes en voelden gewoon de gezelligheid in dit dorpje. Automatisch dachten we nog even terug aan Loja waar we de vorige bezichtiging hadden, wat een verschil als je het hebt over het grotere dorp in de buurt van je woning. Jaja, dit voelt goed.

Lekker eten en naar bed

We hadden deze avond zin in een makkelijke hap, dus kozen we voor een broodje kebab. Het is echt een bizar besef dat je halverwege december, uiteraard wel met een jasje of vest aan, nog gewoon lekker buiten kunt eten! Onderweg terug naar ons hotel snuffelden we nog wat rond in wat winkeltjes en merkten we hoe leuk het eigenlijk is dat hier de boel zo tot leven komt in de avond. Voor ons is het tijd om naar bed te gaan want de volgende dag gaan we HET huis bezichtigen! Jeetje, dit zou ‘m zomaar eens kunnen worden. Het gevoel is tot nu toe in elk geval boven verwachting.