Blog 27 - We gaan naar Sevillaaaaaaa

Joehoeee, we gaan naar Sevilla. Deze zin is lekker dubbelop zo onder de titel, maar wat maakt het uit want wij hebben hier zo ontzettend veel zin in! Het is de dag na de bezichtiging en hadden beiden supergoed geslapen. Jeetje, wat ziet de wereld er dan toch anders uit. We begonnen de dag wederom met een heerlijk ontbijtje in het hotel in Ayamonte. En wat er aan de ontbijttafel gebeurde, is typisch iets voor Mark en Jess.

Toch een bezichtiging?

Weet je nog dat ik had geschreven over het fantastische huis vlakbij Ronda in blog 21 en dat deze helaas verkocht bleek te zijn? Wederom kwam tijdens het ontbijt dit huis ter sprake. We weten inmiddels steeds beter wat we wel willen en heel goed wat we niet willen. Mark houdt ervan om zijn ideeën visueel te maken en had daarom al eens eerder een tekening gemaakt van hoe dit huis er in zijn hoofd uit kan komen te zien. Pfoeee, ik word daar elke keer toch zo dolenthousiast van en dat maakt het nog steeds niet makkelijk om het los te laten. Na elke bezichtiging die we hebben gehad, komen we toch weer terug op dit huis. Tijdens het bekijken van de foto’s voor de zoveelste keer, zien we opeens dat het huis toch (weer?) beschikbaar blijkt te zijn op Idealista. Huh? Zal het dan? We besloten om gelijk een berichtje te sturen naar de makelaar, heel laagdrempelig, tijdens een hap van ons broodje en vooral zonder verwachtingen. We zijn nog maar een paar dagen in Spanje voordat we naar Nederland gaan, dus de kans zal niet heel groot zijn om er überhaupt nog te kunnen kijken. En ALS het huis nog te koop staat, bestaat de kans natuurlijk ook dat de makelaar het gewoon is vergeten om de woning van de Spaanse Funda af te halen.

Daarnaast had Mark inmiddels een goed hotel gevonden redelijk in het centrum van Sevilla en op het moment dat hij wilde boeken… PING.. een berichtje van de makelaar. Spannend!!

We ontbeten lekker door en bespraken de plannen voor de rest van de dag. Voordat we naar Sevilla gaan, willen we de provincie Huelva nog wel iets verder verkennen. Omdat het zo’n eind uit de slinger is van waar onze caravan nu staat, is de kans niet heel groot dat we snel ‘zomaar’ deze kant opgaan. Dus we gaan vandaag de kust een beetje ontdekken. Daarnaast had Mark inmiddels een goed hotel gevonden redelijk in het centrum van Sevilla en op het moment dat hij wilde boeken… PING.. een berichtje van de makelaar. Spannend!! Deze boodschap hadden we stiekem niet aan zien komen. Het huis staat nog te koop en we kunnen ‘m komende zondag bezichtigen als we in de mogelijkheid zijn. Huh, een bezichtiging op zondag? Huh, zo snel reactie van de makelaar? Huh, we zijn dan nog precies in Spanje voordat we de volgende dag naar Nederland vertrekken. JA HOORRRRRR, dit moet zo zijn! Deze ochtend zijn er al een hoop huh-tjes voorbij gekomen en we knallen eigenlijk zowat uit onze voegen! Dit vooruitzicht zorgt er nu al voor dat onze tijd in Sevilla niet meer stuk kan!

Dit is toch bizar. Wij zien dit echt als een kans. Een kans om alsnog helemaal verliefd te worden, of de kans dat we ook dit huis definitief uit ons hoofd kunnen zetten. Doordat we de vorige keer niet verder kwamen dan het hek, hebben we nooit het stuk grond en het huis goed kunnen bekijken. En nu.. krijgen we die mogelijkheid wel! We gaan nu dus eerst een paar dagen volop genieten van onze tijd in Sevilla. Voordat we naar Nederland vliegen, sluiten we de roadtrip af met een bezichtiging in ons nieuwe toekomstige huis!

Kustlijn Huelva

Onze route gaat niet rechtstreeks naar Sevilla. Onderweg zijn er een aantal hotspots die we niet willen missen. We beginnen dan ook op 5 kilometer vanaf ons huidige hotel, aan de kustlijn (Isla Canela). Woow, wat is het hier uitgestrekt en bovenal rustig! We zien nog een andere dame lopen en verder zijn wij alleen op dit gigantische strand. Ik vond nog een knaller van een schelp, maar toen ik ‘m opraapte voelde ik dat deze nog bewoond was dus besloot ik de schelp maar snel terug te gooien in de zee. Hopelijk heeft het beestje de vlucht overleefd 😉.

Na dit strand reden we 45 minuten door naar een volgend deel van de kust, Playa de Nueva Umbría, waar met de jaren een hele grote zandbank is ontstaan. Het is een soort smalle sluiproute geworden van de gigantische oceaan. Wederom zijn wij hier saampjes en is er niemand in de omgeving te bekennen. We hadden voordat we naar deze plek gingen, broodjes gekocht bij de Lidl. En zo konden we lekker picknicken, in het winterzonnetje, op dit mooie strand voordat we doorgingen naar de volgende stop!

El Rocio, een westerndorpje zonder asfalt

We twijfelden even of we dit dorpje nog wilden bezoeken voordat we naar Sevilla zouden doortuffen. Maar ja, we zijn nu toch in de buurt dus besloten toch een kijkje te nemen. En wat was ik daar blij mee. Echt… dit dorp, ik vind het geweldig! Alleen de hoofdweg door het dorp is geasfalteerd en verder zijn er alleen maar zandwegen. We parkeerden de auto aan het meer, middenin het dorp. De kosten zijn hiervan 1 euro per dag. Er zijn wat leuke souvenirwinkeltjes en restaurantjes met uitzicht op dit meer. Het was net of we in een westernfilm waren beland. De stijl van de gebouwen, het zand, de hoeden die overal werden verkocht en als klap op de vuurpijl kwam er ook nog een groep mannen aan op hun paard. Voordat we verder op onderzoek uitgingen, was het eerst tijd voor een lekker bakkie. Het was inmiddels 4 uur en hadden eigenlijk nog wel een heel druk programma voor de rest van de dag. We wilden namelijk het dorpje nog een beetje verkennen, we moesten nog anderhalf uur rijden naar Sevilla waar we natuurlijk weer net buiten de stad gaan parkeren, vervolgens nog een half uurtje lopen naar het hotel en dan vanavond alvast een beetje sfeer (en vooral tapas) proeven in Sevilla. Dus we need coffeeee!

We liepen een rondje door het dorpje en daarna langs het meer. Dit dorpje ademt gewoon sfeer! Ik weet niet of het komt omdat er bijna geen toeristen zijn in deze tijd van het jaar.. maar ik werd hier gewoon ontzettend blij! Opeens valt mijn oog iets verder op het meer… zie ik daar nou flamingo’s? Het zonnetje staat al laag en na wat focus, jawel hoor! Er zijn hier gewoon flamingo’s!!! Haha, deze veelzijdigheid maakt dit El Rocio wel echt uniek. We twijfelden nog even of we anders hier een nachtje zouden doorbrengen in plaats van nu nog door te rijden naar Sevilla. We hadden per slot van rekening door de enthousiaste start van de dag nog niets geboekt. Daarnaast hebben we van onze eerdere citytrip geleerd om meer op het laatste moment te boeken zodat we lekker mee kunnen gaan met de flow. We besloten toch om na wat kiekjes en dronebeelden, door te gaan naar Sevilla. Maar echt, mocht je ooit nog eens twijfelen om dit dorpje te bezoeken als je in de mogelijkheid bent, niet doen! Het is echt een aanrader.

Sevilla, here we come!

We stapten in de auto met onze volgende stop: Sevilla. Jeetje, wat ben ik toch dankbaar dat we dit allemaal mogen zien en ontdekken. Na anderhalf uur komen we aan bij de parkeergarage. We staan hier voor 10 euro per dag. Wel is het belangrijk om hier van tevoren te reserveren, anders betaal je gewoon het ‘normale’ tarief. Het is nog een half uurtje lopen naar het hotel. Ik had onze spullen niet echt handig ingepakt, waardoor we een beetje te zwaar beladen waren. Haha, gelukkig heb ik een sterke vent! We hebben wederom gekozen voor een hotel middenin het centrum. Het hotel ligt aan een parkje waardoor het rustig aanvoelt. Wat een fijne plek! De kamer is heerlijk schoon, ruim en alles is op loopafstand. Doordat we buiten het seizoen zaten, betaalden we € 70,- per nacht en dit was het helemaal waard! Onze verkenningstocht kan beginnen.

Sevilla, here we come!