Blog 48 - De smaak van Turijn ontdekken

Jaaaa, we vierden voor de tweede keer op rij mijn verjaardag vanuit het buitenland! Waar we vorig jaar nog in Cordoba (🇪🇸) waren, was het nu de beurt aan Turijn (🇮🇹). We waren hier beiden nog nooit geweest, dus de hoogste tijd om deze plek samen te ontdekken!

Die ochtend werd ik wakker gezongen door m’n mannetje en vrij snel daarna kreeg ik een telefoontje van m’n ouders. Zo lief! Even een shout-out naar hun hoe knap ze omgaan met ons avontuur. Ze reageren heel flexibel op de keuzes die we maken, steunen ons volledig en ze wisten er zelfs op deze afstand een feestje van te maken voor me! Zo werd ik via facetime toegezongen met een Bossche bol (natuurlijk voor hun neus, en niet voor de mijne) met daarin brandende kaarsjes die ik vervolgens uit mocht blazen 😉. Ik voelde me deze dag echt jarig, helemaal in combinatie met alle lieve berichtjes die ik heb mogen ontvangen!

Bossche bollen ontbijt

Helaas was het wederom een beetje mistig en regenachtig, maar dat hield ons natuurlijk niet tegen om toch op pad te gaan! Alles heeft dan natuurlijk wel meer een grauwe uitstraling, maar gelukkig weten we inmiddels ook hoe de omgeving eruit ziet als het zonnetje lekker schijnt. De heuvels maken het landschap speels, het gras is heel groen (juist vanwege die regen) en het uitzicht op de Alpen maakt het plaatje compleet. Je zou dit zo als puzzel kunnen maken! Dit neemt niet weg dat ik af en toe wel een beetje moet wennen aan het weer in vergelijking met Spanje, maar dit is gewoon een consequentie van Noord-Italië en het hebben van seizoenen. Het was per slot van rekening gewoon nog winter.

Wij hadden onze auto geparkeerd aan de rand van de stad. Er zijn veel ondergrondse parkeergarages, maar met onze hoogte van de Defender komen wij daar niet binnen. Dus we moesten een beetje creatief zijn. We hadden al gehoord dat het in deze stad wel eens bal kan zijn wat inbreken betreft, dus daar hadden we een leuke oplossing op gevonden al zeggen we dat zelf (zie filmpje). We moesten nog een klein half uurtje lopen, maar zo zagen we gelijk al het een en ander van Turijn.

Natuuuuurlijk hadden we nog niet ontbeten. Traditiegetrouw doen wij dit altijd met taart op onze verjaardag, vandaar ook die Bossche bol van m’n ouders! M’n lievelings. Deze Brabantse bollen zijn hier natuurlijk niet te vinden, maar onze missie was wel iets te scoren wat in dit straatje paste. Zo vonden we een leuk tentje waar het afgeladen vol was. Het krioelde echt van de mensen en er was geen duidelijkheid te krijgen in waar je iets kon bestellen. Die drukte greep me opeens even helemaal naar de strot, dus we besloten om door te gaan naar een volgend tentje.

Ontbijtpoging 2

Een stukje verderop vonden we wederom een leuk tentje. Ook weer superdruk, maar nu wisten we wel een beetje wat we konden verwachten. Zo gingen we tussen de mensen aan de bar staan en bestelden we ‘Due caffè American(i)’.

Leuk weetje Als woorden in het Italiaans eindigen op een ‘o’ of ‘e’, verander je deze letter naar een ‘i’ als je er meervoud van wilt maken. Zo dus ook met de verschillende koffies, dat wordt dan ‘cappuccini’ of ‘espressi’. Haha, wat klinkt dit schattig hè!

Gelukkig zagen we iets wat op een Bossche bol leek, in elk geval een gebakje met een hele dot slagroom erin, dus ook daar bestelden we er twee van. We wilden onze bestelling direct betalen, maar de ober gaf aan dat dat later kwam. Nou ja, helemaal prima! Het was hier alleen zo chaotisch, hoe ze daar overzicht in hielden, was ons echt een raadsel. Voor zover wij in de gaten hadden, werd de bestelling namelijk nergens opgeschreven. We zagen nog precies een plekje om te zitten en namen onze bestelling mee vanaf de bar. Het taartje was echt smullen!!! Na dit topontbijtje was het tijd om te betalen. Nieuwsgierig gingen we de kant van de kassa op. We moesten doorgeven wat we hadden gegeten en gedronken en dat sloeg de ober vervolgens aan. Het gaat hier waarschijnlijk nog meer op goed vertrouwen!

We liepen door richting het centrum. We werden al snel weer omringd met allemaal hoge, statige gebouwen met een hoop details, iets wat we inmiddels echt bij Italië vinden horen. Al gaf het grauwe toch een beetje een treurig aangezicht, we zagen toch geregeld allemaal gezellige tentjes. Deze stad leefde echt, zelfs met dit weer! We liepen een beetje rond, tot we op een gegeven moment op een prachtig vioolspel stuitte. Die imponerende gebouwen, de houding van de violist in combinatie met die klassieke klanken… soms heb je gewoon opeens dat muziek je echt kan raken. Dit was zo’n moment!

Pizza en wijn

Het begon inmiddels wat harder te regenen, dus waren wij even blij dat het voor ons lunchtijd was! Het was 12.30 uur en we vonden in een zijstraatje een leuk tentje waar we pizza konden eten! Er was nog een tafeltje vrij, maar er werd wel aangegeven dat deze om 14.00 uur was gereserveerd. Voor ons geen probleem en genoeg tijd! We konden maar moeilijk kiezen, dus we deelden onze pizza’s. Beide een helft van een soort, zodat we wat verschillende smaken konden proeven. Ja maar hallo: DEZE PIZZA’S WAREN LEKKER!!! In combinatie met een goed wijntje. Delizioso!

Zooo nu ik dit schrijf, zou ik er zo weer naar terug gaan. Het tentje heet: Melomangio, een aanrader voor als je ook in Turijn bent en een lekkere pizza wilt weghappen. Toen we de rekening vroegen, kregen we nog een Limoncello van het huis toe. Geluksmomentje!

Na nog wat geslenter in de regen, hadden we het eigenlijk ook wel weer gehad in de stad en besloten we langzaam richting de auto te lopen. Veel winkels waren rond deze tijd gesloten en de eetgelegenheden waren afgeladen vol. Ik denk mede ook omdat het een zaterdag was, primetime dus! Voor ons een goede reminder, zolang we nog niet goed in het Italiaans kunnen reserveren, om ruim voor de lunchtijd van de meeste Italianen ergens een hapje te eten. Voor ons stiekem juist ook een fijnere tijd.

Hoe lang nog?

We waren al een eindje aan het lopen richting de auto toen we tot de ontdekking kwamen dat we nog wel anderhalf uur moesten lopen. Nog anderhalf uur! Woooow, waren we inmiddels zo’n eind afgedwaald?! Poeh héé, we hadden dan ook niet veel later af moeten ronden want inmiddels waren we het echt wel een behoorlijk beetje zat!

Nou, dan maar een extra stop bij een koffietentje. Duhh, what else! Inmiddels was het tegen het einde van de middag, maar we zaten nog behoorlijk vol van onze flinke lunch. In deze tent besloten we dan ook dat echt ‘avondeten’ die avond niet nodig was. Haha, maar taart ging er natuurlijk nog wel in. Het was tenslotte feest! Dus na weer een stuk lopen kwamen we aan bij een bakkertje. We zagen weer zo’n heerlijke Bossche bol look-a-like en daarnaast gevulde chroissants. Natuurlijk was dit bij elkaar nog veel te veel voor deze avond, maar we konden niet goed kiezen. Ze hadden het ingepakt alsof ik een luxe handtas had gekocht, een echte beleving wel!

Haha, had ik al gezegd dat wij zo ontzettend kunnen genieten van al het eten hier in Italië! Nou ja, niet alleen in Italië trouwens. Ik kan dus wel oprecht zeggen dat wij een klein beetje de smaak van Turijn hebben mogen ontdekken, ze noemen Italy denk ik niet voor niets ook wel Eataly. Op dagen zoals deze laten we dit lekker toe om daarna weer terug te gaan naar ons ‘normaal’!

Na ongeveer anderhalf uur zagen we onze auto in beeld verschijnen! JOEHOEEE! We deden een kleine happy dance in gedachten, want ondertussen konden mijn voeten niet meer. De hoogste tijd om lekker terug te gaan naar ons appartement in Roddi, waar het tweede taartje weer net zo goddelijk smaakte als de eerste!

Taalkneuterigheid

Ik had toch al eens geschreven dat de Spaanse en Italiaanse woorden soms erg op elkaar kunnen lijken? Nu kan de betekenis hier en daar toch nog wel een flink stuk verschillen, haha.

• Año in het Spaans betekent ‘jaar’.

• Ano in het Italiaans betekent ‘anus’.

Dus als je zegt: ik ben nu 37 jaar! Kan dat natuurlijk wel een wereld van verschil zijn in Spanje of in Italië. Voordat je het weet, zeg je: ik ben nu 37 anussen!

Haha voor ons een gezellige reminder dat we toch niet alles klakkeloos over konden nemen 😉

We dachten al die tijd trouwens dat het nummer waar ik onderstaand filmpje op heb gemonteerd, ‘gefeliciteerd’ betekende, maar dat klopt helemaal niet! Het woord ‘Felicità’ betekent namelijk: ‘geluk/blijdschap’!

Nouja, ik zie het als een gelukkig nieuw levensjaar dan maar! Proost!