Blog 51 - Reactie van Nederlandssprekende makelaar in Italië

Nog even alles op een rijtje: we hadden inmiddels contact gezocht met drie Nederlandssprekende makelaars. De eerste makelaar hadden we doorgekregen van een stel die in de omgeving Piemonte succesvol een huis hadden gekocht. Deze makelaar heeft alleen nooit gereageerd op onze contactverzoeken. De tweede makelaar reageerde na anderhalve week dat ze te druk waren om nieuwe klanten aan te nemen. Nou ja, fair enough! Hierbij viel de tweede makelaar dus ook af.

Is drie keer nou scheepsrecht?

Gelukkig had Mark nog een derde Nederlandssprekende makelaar gevonden in Piemonte en ook met hun hadden we contact gezocht. Door onze eerdere ervaringen kwam het vervolg als een complete verassing: wij kregen de dag erna al een reactie per mail! Haar eerste vraag was of we zelf al contact hadden gezocht met de makelaar van de advertentie van het huis dat we op het oog hadden, want dan konden zij wat betreft dát huis niets voor ons betekenen. Gelukkig hadden we dat nog niet gedaan, ook niet na het voor ons lange wachten. Ons geduld werd voor ons gevoel dus hierbij wel een beetje beloond. Ze had verder een uitgebreide mail met informatie over hoe een aankoopproces van een woning in Italië in grote lijnen werkt. Verder vroeg ze ons naar de link van de woning die wij op het oog hadden en nog een lijstje van woningen die we zouden willen bezichtigen. Joehoee, we waren binnen! Haha, zo voelde het na die verschillende pogingen in elk geval. Dus hierbij het antwoord op bovenstaande vraag: drie keer was voor ons dus echt scheepsrecht!

Voor de duidelijkheid: deze dame heet Johanna. Ze spreekt Nederlands en werkt samen met een Italiaanse makelaar (Carlo) die naast Italiaans ook Engels spreekt. Johanna werkt als een soort tolk, maar daarnaast weet ze ook ontzettend veel over de vergunningen en wat er eventueel wel en niet mogelijk is omtrent een verbouwing in Italië. Superhandig. De toon van de mail stond ons aan en we wilden dan ook graag verder naar een volgende stap! We hadden zorgvuldig een top vijf van woningen van Idealista uitgezocht met daarbij een uitleg waar we naar opzoek zijn.

Geduld, veel geduld

Op de mail die wij hadden gestuurd, kregen wij vervolgens geen reactie. Tja, wat nu? Ook nu wilden we niet opdringerig overkomen en ze het gevoel geven dat we ze achter de broek aanzaten. We probeerden daar toch een soort balans in te vinden, hoe graag we ook door wilden pakken. Dus we gaven het tijd. Voor ons doen, veel tijd. Tot we weer op het punt waren aangekomen, ruim een week nadat we een bericht met onze voorkeurswoningen hadden gestuurd, dat we het wel schappelijk vonden om nog een ‘reminder’ te sturen. Gewoon met de vraag of ons bericht wel goed was aangekomen. Want juist een bericht met allemaal linken kon met gemak in ‘postvak ongewenst’ terecht zijn gekomen.

Om wat verwarring te voorkomen: het is ons opgevallen dat er hier in Italië juist ontzettend veel leegstand is en daarnaast zijn de huizenprijzen voor onze begrippen echt betaalbaar. Er is dus geen krapte op de woningmarkt, maar veel buitenlanders (zoals onder andere Nederlanders) zijn rond deze tijd van het jaar opzoek naar een vakantiewoning. Net zoals wij dat nu ook proberen, wordt er dan toch veel gekozen voor een makelaar die niet alleen Italiaans spreekt als je de taal nog niet machtig bent. Vandaar de aangegeven topdrukte bij de makelaars die wij tot nu toe hadden benaderd.

Hollen of stilstaan

De volgende ochtend kregen we gelijk reactie op onze reminder met excuses. Zij gaf aan wat wij al dachten, ook zij hadden het ontzettend druk en onze mail was er even bij ingeschoten. Zo zie je maar, wij waren er non-stop mee bezig in ons hoofd en voor een ander was het een vergeten berichtje. Johanna vertelde dat diezelfde dag haar collega Carlo naar onze mail zou kijken en terugkomen met een reactie op de gestuurde linken van onze voorkeurswoningen.

Vanaf dit moment ging alles in een razendsnel tempo. Hollen of stilstaan dus hierzo en behoorlijk schakelen. Begin van de middag kwam het contact met de makelaar verder op gang. Carlo had per mail contact opgenomen met de aanbieder van het huis waar ons hartje sneller van was gaan kloppen. Dit lijntje stond dus uit. Daarnaast had hij een reactie op elk van onze huizen gegeven, en door zijn heldere feedback vielen ze hierdoor ook gelijk af. Haha, we dachten dat we al aardig tussen de regels hadden doorgelezen, maar toch hadden we nog wel het een en ander over het hoofd gezien. Zo stond een woning in een Unesco-gebied (beschermd en dus weinig mogelijk), een andere woning had veel meer onderhoud nodig dan er via de foto’s van de advertentie zichtbaar was en wederom zat er een woning tussen waarbij er verborgen buren waren. En zo hadden ze allemaal wel iets.

Nou, daar ging onze top 5!

Had ik het eerder over schakelen? Dit was even echt next-level schakelen. Maar leukkkk, hier hadden we superveel zin in!

Carlo vroeg of we een aantal huizen wilde uitzoeken van hun eigen website die we eventueel zouden willen bezichtigen. Hij gaf aan dat ze vrij toegang hadden tot deze woningen en er op deze manier dus niets hoefde te worden geregeld met conculega’s om bezichtigingen te plannen. Na het bezichtigen van een aantal woningen van zijn eigen aanbod, zou hij een duidelijker beeld krijgen van wat we zoeken en daar zou hij dan verder op inspelen bij onze zoektocht. Nou klinkt toppie toch?

Zoals gevraagd, hadden we een lijst van woningen gemaakt en deze diezelfde middag nog toegestuurd. We hadden stiekem verwacht dat een reactie hierop wel even zou duren. Nou niet dus, begin van de avond werden we gebeld door Johanna dat we de volgende dag vier bezichtigingen zouden hebben! Ze gaf aan dat we de volgende ochtend om half 10 bij hun op kantoor werden verwacht. Zij zou dan nog wat verdere uitleg geven over de gang van zaken in Italië en vervolgens zouden we een hele dag op pad gaan met Carlo.

SAY WHAT!! Had ik het eerder over schakelen? Dit was echt even next-level schakelen. Maar leukkkk, hier hadden we superveel zin in, wat een avontuur dit! Dat vinden wij wel echt een voordeel van zo’n vrije agenda, we konden dus lekker meegaan in deze flow.

Na het telefoontje deden we wat voorbereidingen wat betreft het eten voor de volgende dag. Gelukkig hadden we nog het een en ander in huis, want boodschappen doen zo laat op de avond was geen optie meer. We hadden geen idee hoe de dag precies zou lopen, dus genoeg eten is dan wel echt een must voor een Christiaans (achternaam Jess😉), zeker op een dag waar zoveel spanning bij komt kijken.

We hadden lekker vroeg onze wekker gezet zodat we, voor onze twee uur lange autorit, nog wel een goed ontbijt van bananenpannenkoekjes in elkaar konden flansen en eitjes konden koken voor in de loop van de dag. In combinatie met wat dadels, fruit en nootjes zat het qua eten wel goed. Haha nee, we eten echt niet alleen maar pizza hoor!

We zijn in elk geval superbenieuwd wat ons allemaal te wachten staat. Het feest kan beginnen!