Een persoonlijk berichtje

Lieve lezer, ik ben me ervan bewust dat het alweer even stil is op mijn blog. Dat is natuurlijk niet zonder reden. De reis door de Faeröer en IJsland waren echt meer dan fantastisch, en we hebben zo ontzettend veel mooie en bijzondere dingen mogen ervaren. Maar daarnaast was het zwaarder dan we van tevoren hadden verwacht in onze auto.

Van regelmatig windkracht 7/8 naar behoorlijke regenbuien.

Van sneeuw en hagel naar temperaturen van -10.

En dat begon ons na een aantal weken best wel uit te putten in een daktent. Begrijp me niet verkeerd, ik had deze reis voor geen goud willen missen. We zijn echt een hele ervaring rijker, op meerdere vlakken.

Maar goed. Dat is niet de enige reden waarom het even niet wil stromen. We kregen namelijk vrij snel op onze reis slecht nieuws wat betreft de gezondheid van mijn oma. Potverdikkie, gelijk dat klotegevoel. We beseffen ons heel goed dat er nare dingen kunnen gebeuren als we onderweg zijn, dit hebben wij helaas al meegemaakt vanaf het eerste moment dat we het roer om hebben gegooid. Dit is een van de redenen dat wij graag extra goed gedag zeggen zodra we Nederland weer verlaten voor een volgend avontuur. Dat maakt het gevoel alleen niet minder scherp. Sterker nog, het deed veel meer met me dan ik had verwacht, misschien wel omdat hiermee de vrouwenlijn in onze familie geraakt wordt.

Ondanks dat er nog veel onzeker was en we werden aangemoedigd onze reis te vervolgen, was ik natúúrlijk veel bezig met het thuisfront. Dit in combinatie met de behoorlijke uitdaging qua weersomstandigheden zorgde ervoor dat de reis niet alleen fysiek zwaar was, maar ook mentaal. Ik ben mezelf behoorlijk tegengekomen en dat was best pittig.

Sinds afgelopen maandag zijn we weer in het land en vanaf dat moment is mijn oma ook in haar laatste fase aangekomen. Heel dankbaar dat we haar nog hebben mogen zien, spreken en knuffelen. Nu, maar ook de komende weken staat natuurlijk in het teken van samenzijn met de familie. Het gekke is, dat ik eindeloos van me afschrijf, maar ik er voor mijn blog geen zinnig en lopend verhaal van weet te maken.

Uiteraard heb ik onze hele reis wel vastgelegd op papier en met foto’s, en daarnaast is Mark bezig met het verwerken van het beeldmateriaal voor zijn Youtube-kanaal. Al is het natuurlijk helemaal niet nodig om verantwoording af te leggen, voelde ik toch opeens dat ik wilde delen wat er speelt.

Hierboven een kiekje van 1 van de tofste dingen die we in IJsland hebben gedaan. We zijn de Highlands ingegaan en hebben echt gemerkt wat voor een oerkracht onze auto heeft op de onverharde F-wegen! Dus hierbij een kleine teaser voor wat er nog voorbij gaat komen op mijn blog en Mark zijn vlog.

Maak er een mooi weekend van en zoals mijn oma een van de laatste keren tegen ons zei:

“Geniet van het leven!”

Liefs,

Jessie