Blog 20 - Een authentieke hacienda bezichtigen in Zagra

We zijn aangekomen in het plaatsje Loja. Dit is, op ongeveer een half uur afstand, het grootste dorp in de buurt van het huis wat we gaan bezichtigen. Loja zou dan de plek zijn waar we de gezelligheid op kunnen zoeken en waar we bijvoorbeeld de ‘grote’ boodschappen kunnen doen. We zijn superbenieuwd wat dit stadje allemaal te bieden heeft.

Wat is nou weer een hacienda?

Het gebruik van de namen is regio afhankelijk. Aangezien wij nu in Andalusië zijn, wordt bij een authentiek huis zoals dit, vaak de term hacienda of cortijo gebruikt. Hier is een finca kortgezegd een perceel, vaak van flinke omvang, waar een hacienda of een cortijo op is gebouwd. In blog 15 waren wij in de provincie Tarragona en hier had de makelaar het dan ook continu over het bezoeken van finca's. Ik moest deze verwarring ook even uit de wereld helpen door het na te vragen, dus leuk weetje hè?

Loja verkennen

Na het inchecken in hotel El Mirador gingen we lekker de boel verkennen in Loja. Na wat straatjes te hebben doorgelopen, keken we elkaar aan en dachten hetzelfde. Heel eerlijk, we voelden ‘m gewoon niet. Het dorpje had niet de gezelligheid van Andalusië waar we zo op hoopten. “Wellicht heeft dit ermee te maken omdat we in het naseizoen zitten?”. Maar ja, in Granada is het ook geen hoogseizoen en daar voelden we ‘m wel. Ach, we zijn er ook pas net een paar uurtjes, dus we gaan het nog wel zien.

Stiekem voelden we al dat dit niet onze plek zal zijn, tenzij het huis ons helemaal omver blaast!

De volgende dag hadden we om 12.00 uur met de makelaar afgesproken bij het gemeentehuis in Zagra. Rond half 11 gingen we er al heen zodat we nog even de tijd hadden om daar de omgeving te verkennen. Eenmaal aangekomen bij het gemeentehuis is er een markt gaande. Nou ja, markt? Er staan 2 kledingkraampjes en er is een fruitbus. Verder zijn er in dit dorpje geen winkeltjes en het barretje waar we dachten een koffietje te drinken, was gesloten. We slenterden wat door de straatjes, maar waren er snel doorheen. Oké, dit is wel heel minimaal. Helemaal nu we het ‘grotere’ dorp ook al niet geweldig vonden. Ruim voor de afgesproken tijd gingen we nog even bij het gemeenthuis zitten. We observeerden onze eventuele dorpsgenoten in hun doen en laten op deze markt. Haha, het blijft toch altijd heerlijk om ‘mensen te kijken’? Stiekem voelden we al dat dit niet onze plek zal zijn, tenzij het huis ons helemaal omver blaast!

Ontmoeting met de makelaar(s)

De makelaar bleek een dame uit Engeland en een man uit Spanje. Ze vertelden wat over de omgeving en over het huis zelf. Ieder met onze eigen auto gingen we richting het huis. Op Idealista (Spaanse Funda) stond dat de route naar het huis ongeveer 10 minuten in beslag zou nemen, maar wij deden er 20 minuten over. Al met al lag dit huis dus ruim 50 minuten vanaf Loja, de wat grote plaats, waar wij ‘m sowieso al niet zo voelde. Ook was de weg ernaartoe, hoe zal ik het zeggen, behoorlijk uitdagend. Het was een soort bergroute, smal, op sommige stukken heel steil en hier en daar was er gewoon helemaal geen weg. Of ik mezelf hier nou dagelijks zie rijden? Is een hele goede preguntar (vraag😉)!

Dit specifieke sfeertje creëer je alleen door een woning, zoals deze hacienda, op te knappen en is echt lastig om na te maken in een heel strak of nieuw huis.

Eenmaal aangekomen bij het huis werden we weer enthousiaster. Jeetje, wat had dit huis een hoop potentie! Al die gezellige hoekjes en authentieke nisjes en kastjes zorgde ervoor dat ons hartje sneller ging kloppen. Er moest kneitertje veel aan gebeuren, maar daar knappen wij niet op af. Dit specifieke sfeertje creëer je alleen door een woning, zoals deze hacienda, op te knappen en is echt lastig om na te maken in een heel strak of nieuw huis.

Het huis had een stuk grond van 20.000 m2, maar het meeste van deze grond liep behoorlijk steil naar beneden waardoor het niet echt bruikbaar is met de ideeën die wij hebben. Dit was bijvoorbeeld niet te zien op de foto’s. Daarnaast zou het een lastig verhaal worden om de bouwmaterialen op deze plek te krijgen door de moeilijk begaanbare weg. En dan hebben we het nog niet eens over onze caravan, want dat zie ik persoonlijk helemaal al niet zitten. En tja, we hebben ons huisje op wielen wel echt nodig als we kiezen voor een klusproject zoals dit.

Eindscore

De afstand, de uitdagende weg naar het huis, de missende gezelligheid in de naastgelegen dorpjes en het voor ons niet optimaal bruikbare stuk grond, zorgen ervoor dat dit niet ONS huis is.

Voordat we teruggaan naar het hotel, gaan we eerst lekker eten. We voelen toch wel een teleurstelling omdat we van tevoren echt een heel ander gevoel hadden bij dit huis. Maar ja, dit is en blijft nou eenmaal een zoektocht en ons huis komt er vanzelf!

We slapen nog een nachtje in Loja en daarna hebben we nog voor 1 nacht een appartement geboekt in Malaga om vanuit daar naar Nederland te vertrekken. Door onze gevulde maag popt er al snel een nieuw plan op! Wat nou… als we niet in de ochtend al naar Malaga gaan maar eerst richting Ronda? We zijn daar een jaar of 8 geleden geweest en, net zoals Granada, vonden we het hier geweldig! We hebben wel 100 favorieten huisjes opgeslagen op Idealista en zo staat er al een tijdje een huis op ons verlanglijstje vlakbij Ronda. Voor het maken van een afspraak met de makelaar was het te kortdag, maar we kunnen er in elk geval even langsrijden en sfeer proeven. De teleurstelling is helemaal verdwenen en de zin om verder te zoeken is weer terug!

Jaja, de volgende dag vervolgen wij onze stedentrip naar Ronda!