Blog 57: We gaan van koers veranderen!

Hoe langer we moesten wachten op de offerte van de aannemer, hoe meer ons gevoel eigenlijk begon te spreken. Na lang wikken en wegen zo alles bij elkaar, kregen we duidelijkheid in een richting die we zelf toch niet helemaal hadden verwacht. Want wat willen wij nou echt op dit moment? Tuurlijk popte er in de eerste plaats ‘een huis’ op. Inmiddels was dit een soort automatisch antwoord geworden, zonder er echt nog echt over na te denken. Maar was dat wel echt wat we op dit moment het liefste wilden? We hebben natuurlijk huis en haard achter ons gelaten en hadden al die tijd het idee om een nieuwe plek op te bouwen onder de zon. Een stukje eigen grond, zelfvoorzienend leven en vanuit daar zien welke mogelijkheden zich zouden ontvouwen. Maar gaandeweg is er tijdens onze ontdekkingsreis zoveel gebeurd, wat ons toch ook wel een andere kijk op het leven heeft gegeven. Was het hebben van een huis op dit moment nog wel echt de juiste richting voor ons?

Offerte woning

Helaas hoorden we de eerste weken na de afspraak helemaal niets van zowel de aannemer als de makelaar. In de tussentijd hadden wij zelf wel al wat berekeningen op papier gezet en daardoor hadden we er toch wel een hard hoofd in gekregen. “Maar, we wachten gewoon de offerte af, wie weet valt het reuze mee”, zeiden we continu tegen elkaar. Op een gegeven moment veranderde ons gevoel. We kregen duidelijkheid, zonder dat we de offerte überhaupt hadden ontvangen. We voelden dat we het hoofdstuk aan het afsluiten waren. Voor nu. Dit was niet ons huis. Wel hadden we nog steeds enige nieuwsgierigheid naar de offerte, maar langzaam begonnen we een andere richting op te denken.

Uiteindelijk hebben we helemaal niets meer gehoord. Nou hadden we er natuurlijk nog wel achteraan kunnen gaan, maar ons gevoel was inmiddels teveel veranderd. Eigenlijk waren we er na al dat trekken de afgelopen maanden ook gewoon een beetje klaar mee. Als we op dit punt al zo het contact moesten forceren, zou dat verder in het proces waarschijnlijk niet heel anders gaan. Deze manier paste niet bij ons.

Italië vinden we oprecht een heerlijk land. Druk en chaotisch, dat wel. Maar tegelijkertijd komt het ook wel elke keer weer op z’n pootjes terecht ofzo. Behalve dit huis. En omdat verder zoeken op dit punt voor ons niet goed voelde, hebben wij een drastisch besluit genomen!

Van koers veranderen

De afgelopen twee jaar hebben we een bepaald doel gehad. Vanaf het begin was het idee om een huisje in Spanje te kopen. Dat ons avontuur begon met één been in Spanje en nog één been in Nederland, werkte natuurlijk niet helemaal mee. Maar goed, het leven gaat ook wel weer hoe het leven gaat. Na bijna acht maanden in Nederland te zijn geweest, konden we niet wachten om weer terug te gaan naar Spanje om daar weer opzoek te gaan naar een huis. Maar het gevoel bleef uit. Was ons nieuwe thuis dan toch misschien in Italië? Ook al wilden we in eerste instantie dit voorzichtig aanvliegen, gaven we het toch uiteindelijk volledig een kans. Het proces waar we de laatste weken in Italië in hebben gezeten was behoorlijk intensief. We probeerden continu het plaatje voor ons te zien, te integreren, ons te mengen tussen de lokale mensen en hun gebruiken. Daarnaast zijn we voor ons gevoel flink buiten onze comfortzone gestapt door daadwerkelijk stappen te zetten rondom een huis met een Italiaanse makelaar en Italiaanse aannemer. Maar toch kwamen wij niet dichterbij de koop van een woning. Heel eerlijk, op dit punt voelden wij ons best een beetje lost.

Er ontbrak gewoon continu een gevoel in ons onderbuik van ‘Dit is ons nieuwe thuis. Jeeej, hier gaan we voor”! Een gevoel wat we beiden wel nodig hebben om ergens helemaal voor te gaan. Net zoals bij de aanschaf van de Defender, het opzeggen van onze baan of het verkopen van ons huis. Niet de makkelijkste beslissingen. Was het onrust? Zijn we te perfectionistisch? Durven we geen keuze te maken? Of is dit het tot nu toe gewoon écht nog niet? Wacht er iets beters? Het maakte me allemaal best een beetje onzeker.

We hadden alle vastigheden losgelaten in Nederland, maar inmiddels hadden we toch wel een beetje een tunnelvisie gecreëerd in het zoeken naar een woning. Het werd een nieuwe vorm van ‘vastzitten’.

Oprecht wilde ik zo graag dat het hier ging ‘lukken’. Dat ik kon zeggen en vooral voelen, we hebben ons huis gevonden! Alleen merkten we op een gegeven moment, en zeker de laatste maanden, dat we in die zoektocht toch even helemaal onszelf uit het oog waren verloren. We geloven juist dat als je iets waarop je totaal vastloopt helemaal loslaat, de energie weer gaat stromen en dingen weer als vanzelf op je pad komen. Waarom deden we dat dan niet?

Wants

Tot we weer beseften: we leven nu. Wat willen we nu? De afgelopen tijd kwam dit ‘onnozele’ beestje ons dat ook keer op keer vertellen. We zijn de wants echt bizar veel tegengekomen, voor ons leek het wel een plaag! Uiteindelijk, toen we de knoop hadden doorgehakt om wederom het roer om te gooien, zijn we ‘m nevernooit meer tegengekomen. De belangrijkste boodschap van dit beestje is namelijk: What do you really want(s)?

En tja, het eerste antwoord op deze vraag was bij ons beiden keer op keer: een mooie reis maken met onze Defender. Maar waarom deden we dat dan toch niet? Het antwoord daarop was weer: eerst een huis want dat zou rust geven. Vanaf dat punt zouden we toch nog wel tijd zat hebben om zo’n reis te maken. Maar het feit is wel: je weet nooit of je tijd zat hebt. Dus daar kwam die weer... wat willen we nu?

Spiegeltje spiegeltje

Eigenlijk werken Mark z’n vlogs en mijn eigen blogs als een soort spiegel voor onszelf. Ik merkte dat ik ontzettend moeite had met het publiceren van mijn blogs. Het duurde en duurde maar. Uren, soms zelfs dagen, was ik ermee bezig en daarbij voelde ik continu een blokkade. Iets wat allemaal steeds meer begon te stagneren sinds de focus van onze zoektocht het overnam: eerst in Spanje en nu in Italië. Onze manier van reizen tijdens de zoektocht naar een huis, een plek waar je je voorlopig echt gaat vestigen, was voor ons oprecht een hele andere manier van kijken naar een omgeving dan wanneer we op reis zijn zonder dat doel.

Waar zien wij onszelf het gelukkigst? Zodra we ‘onderweg’ zijn! Dan stroomt de energie weer, worden we creatief en bruisen we van ideeën. Juist deze persoontjes zagen we duidelijk terug in Mark z’n introductiefilmpje. Een gevoel wat we op dit moment wel een beetje misten in onszelf.

Voor ons een teken dat er iets gewoon niet helemaal snor zat. Daarnaast durfde ik dat ook niet goed te uiten, want tja, we leven toch onze droom? Niet ‘zeuren’ dan. Maar uiteraard komen we ook tijdens deze ontdekkingsreis ook gewoon af en toe even keihard onszelf tegen. Net zoals bij elke grote keuze die wordt gemaakt in het leven. Nu dit kwartje eenmaal bij ons was gevallen, was in de situatie blijven hangen natuurlijk geen optie, dus…

We gaan flierefluiten!

We stoppen voorlopig met de huizenjacht. We laten het los. We moesten ons best een beetje herpakken na dit besluit, want ook bij deze keuze kwamen genoeg angsten kijken. Uiteraard gaat ons spaarpotje ook gewoon een keer op. Het is niet dat wij deze manier van leven vol kunnen houden tot ons 80e. Maar daar kwam gelijk dat gevoel weer: we leven nu. Niemand heeft zekerheid en we zijn beiden niet te beroerd om onze handjes uit de mouwen te steken zodra dat nodig is. Dat is dan weer wel een zekerheid die we altijd met ons meedragen.

We hebben wederom geen vaste plannen en dit keer ook geen vooruitzicht op vastigheid. Van de ene kant is dat stukje van onze reis nu nieuw en dus ook wel een beetje spannend, maar van de andere kant: MEGA ZIN IN!

Voor nu is het dan ook echt de hoogste tijd om richting Nederland te gaan om familie en vrienden weer te zien. En vanuit daar willen we met een ander gevoel ons avontuur voortzetten en doen wat al megalang op onze niet bestaande bucket-list staat: rondreizen met en leven in onze Defender!

De laatste dagen in Italië zijn aangebroken. We zijn volop bezig met de laatste voorbereidingen, zodat we na maanden van appartement naar appartement te hebben gehopt, we volledig kunnen leven in ons minihuisje op wielen.

Voor nu gaan we weer terug naar de gelukkigste versie van onszelf! Iets wat voor een groot deel is samengevat in onderstaand filmpje.

Lieve jij, bedankt weer voor het lezen en ik wens je een mooie dag vandaag!